Er is iets wat me van het hart moet. Ik werd er deze week meerdere malen mee geconfronteerd en ik merk dat ik er geïrriteerd door raak. En nee, het is niet het mooie weer dat maar op zich laat wachten.

Wat bij mij deze week de haren overeind deed staan en mijn tenen deed krommen was de discussies die ik langs zie komen op facebook.

De voor en tegen discussies, de goed of fout discussies. Het feit dat mensen snel hun oordeel over een ander klaar hebben door te denken dat ze weten hoe het allemaal in elkaar zit.

Ik heb het ook zelf ondervonden door mensen die ver van mij af staan, maar ook van degenen die dicht bij mij staan. Het feit dat ik dingen doe, post of deel zorgt ervoor dat er een stempel op mij gedrukt wordt. Dat mensen denken te weten hoe ik over dingen denk. En dat ik dus standaard ergens tegen ben als ik vóór iets anders ben.

Ik ben inderdaad voor zoveel mogelijk alles op een natuurlijke manier. Zo min mogelijk belastende  chemische middelen et cetera. Maar dat betekent niet automatisch dat ik tegen de reguliere geneeskunde en medicatie bent. Als dat zo was dan zou mijn dochter nu geen reguliere medicatie krijgen voor haar reuma.

Alles op de natuurlijke manier is een mooi streven, maar niet altijd haalbaar en als natuurgeneeskundig therapeut moet je je grenzen kennen en doorverwijzen. Ik had er voor kunnen kiezen om willens en wetens mijn dochter alleen met natuurlijke middelen te ondersteunen, maar dan had ze onnodig lang pijn gehad en mogelijk blijvende schade aan haar gewrichten. Dat wil je als moeder niet.

Door nu te kiezen voor het inzetten van reguliere middelen, hebben we er voor gezorgd dat de symptomen onder controle zijn en is de weg open om op een natuurlijke manier haar lichaam zo te ondersteunen dat ze de medicatie weer kan gaan afbouwen.

Dit is ook altijd mijn aanpak bij de dieren. De complementaire natuurgeneeskunde is niet voor acute gezondheidsproblemen. Voor (grote) wonden, operaties, breuken, pijnstilling, acute situaties etc. ga je in eerste instantie naar de dierenarts. Daarna kun je met complementaire therapieën gaan ondersteunen om
bijvoorbeeld herstel te bevorderen of bijwerkingen tegen te gaan. Ik heb het bewust over complementair in plaats van alternatief, omdat ik het als aanvulling op de reguliere geneeskunde zie.

Ik ben niet voor of tegen reguliere aanpak. Ik ben voor het beste van beide kanten.

Neem nu het vaccineren. Ik ben geen anti-vaxxer, maar ook geen pro-vaxxer. Ik ben kritisch over  vaccinaties. Ik wil onnodig vaccineren voorkomen. Gelukkig komen er voor dieren steeds meer testen op de markt die kunnen aantonen of vaccineren al nodig is en kan er op maat gevaccineerd worden. Vanuit de complementaire natuurgeneeskunde kunnen we het vaccineren begeleiden, waardoor eventuele bijwerkingen voorkomen kunnen worden.

Helaas is het bij mensen (nog) niet mogelijk om te testen of vaccineren wel of niet nodig is. En ik vraag me dan af waarom. Waarom worden zulke testen niet voor mensen gemaakt of ingezet. Waarom kost het vaak veel moeite om een bijsluiter in te kijken? Waarom wordt er zo moeilijk gedaan over juiste informatieverstrekking.

Wist je dat in de bijsluiter van de dierenvaccins staat dat alleen een gezond dier gevaccineerd mag worden?

Zou dat ook in de bijsluiter van de vaccins voor mensen staan? Weet jij het? Weet ik het?

Waarom ben je automatisch tegen iets, als je voor iets anders bent?

Waarom is het ene goed en het andere dan per definitie fout?

Waarom kunnen we niet het goede van beide inzien en daarvan profiteren?

Wanneer er een chronisch probleem is, je dier regulier uitbehandeld is of je als eigenaar wilt kijken of je de medicatie kunt minderen, dan kun je direct advies krijgen bij de complementair werkende therapeuten die dan ook graag in gesprek gaat met de regulier behandeld arts.

Kom jij in je werk honden of paarden met gezondheidsproblemen tegen en wil je ze van advies voor zien waarbij complementair en regulier samen gaan?
Kijk dan bij één van de opleidingen