Bijna 23 jaar was je in mijn leven, maar vandaag heb ik je toch onverwachts moeten laten gaan.
In september kreeg je een bijholte ontsteking die ondanks alle behandelingen niet genas. We konden hem onder controle houden en je was weer vrolijk, enthousiast en energiek, maar het was wachten totdat het de kop weer opstak. Vandaag was die dag. Je was in 12 uur zo erg achteruit gegaan dat er niets anders op zat dan je met pijn in mijn hart te laten gaan.
Je was altijd een vechter en gaf je niet zomaar gewonnen, behalve vandaag. Je had er vrede mee en bent rustig
ingeslapen.
Bijna 23 jaar was je in mijn leven.
Ik heb je zien opgroeien van een veulen met eigen wil, naar een eigenwijze puber tot een wijze oude dame.
Je hebt ervoor gezorgd dat ik het werk doe wat ik nu het liefste doe. Door jouw rugklachten ben ik met gaan verdiepen in bewegingstherapieën. Door jouw huidproblemen heb ik de kracht van de natuurgeneeskunde leren kennen. Door jouw heb ik nu mijn eigen praktijk waar jij het boegbeeld van blijft.
Jij hebt ervoor gezorgd dat ik leerde dat je met zachte hand meer bereikt dan met een harde hand.
Jij hebt ervoor gezorgd dat ik beter naar mijzelf ging kijken. Jij leerde me eerst mijn hoofd leeg te maken als jij je kont weer eens naar me keerde. Dat was jouw teken dat ik er niet helemaal bij was.
Jij hebt ervoor gezorgd dat ik weet hoe het zit met zadel, trainingsmethodes, voeding etc.
Jij hebt ervoor gezorgd dat ik altijd verder keek en niet op de gebaande paden bleef.
Er is nog zoveel wat ik van je wilde leren, maar die tijd is ons ontnomen.
Bedankt voor alles wat je mij geleerd hebt en wat je me hebt laten zien en voelen.
Ik ga je missen, maar ik weet ook dat je met mij meereist op het pad dat ik volg.
Dag lieve Quick